Les souvenirs silencieux / Ciche wsponienia

La côte Baltique… Cet endroit est lié à mes souvenirs d’enfance, aux moments d’insouciance et de joie partagés avec ma mère. C’est ici que j’ai vu la mer pour la première fois dans ma vie, que j’ai découvert la beauté de ce paysage : le sable, les dunes, la mer et le ciel … Je suis retournée ici l’année dernière, en été 2018 …  Ce lieu n’est plus le même lieu, il n’est plus possible de retrouver « le temps perdu » mais le sable, les dunes, la mer et le ciel étaient toujours autour de moi… Les balades à l’aube, sur une plage silencieuse, quelques promeneurs solitaires comme moi… Dans ce calme matinal, mes souvenirs et mes espoirs se berçaient au rythme des vagues…   (Paris, mai 2019)

 

Wybrzeże Bałtyku ... To miejsce jest związane z moimi wspomnieniami z dzieciństwa, chwilami beztroski i radości dzielonymi z moją mamą. To tutaj po raz pierwszy w życiu zobaczyłam morze, odkryłam piękno tego krajobrazu: piasek, wydmy, morze i niebo... Powróciłam tutaj w zeszłym roku, latem 2018... To miejsce nie jest już tym samym miejscem, nie można już odnaleźć „straconego czasu”, ale piasek, wydmy, morze i niebo nadal były wokół mnie ... Spacery o świcie, na cichej plaży, kilku samotnych spacerowiczów, takich jak ja... W tym porannym spokoju, moje wspomnienia i moja teraźniejszość kołysały się w rytm fal ... (Paryż, maj 2019)