Mon écriture / Moje pisanie

L’écriture est un chemin silencieux, là où les pensées mènent vers l’inconnu. Ce sont des moments de solitude dans les jardins de souvenirs et dans les nuages de rêves, dans la journée ordinaire, dans la grâce du soir. C'est aussi le vent d'imagination que je ressens lorsque je ferme mes yeux... J’aime écrire… On m’a déjà donné des mots auparavant mais je veux nommer le monde avec les miens ; c’est le langage de mon âme, de mon cœur et de mes sentiments, des moments vécus… Les pensées comme des oiseaux sont libres, elles s’élèvent dans les espaces illimités. Mais certaines restent et se laissent apprivoiser, alors les mots et les phrases viennent. Je les écris dans mon cahier, je leur donne la forme avec de l’encre bleu, un texte entier naît ainsi... Dans ce rituel intime, je déambule entre les mots, je compose mon monde comme un bouquet de fleurs… Le lendemain de mes pensées j’écris… (Paris, le 13 mai 2020)

 

Pisanie to cicha droga, tam gdzie myśli wiodą w nieznane... To samotne chwile w ogrodach wspomnień i w obłokach marzeń, w zwyczajnym dniu, w uroku wieczora. To także wiatr wyobraźni, który czuję gdy oczy zamykam ... Lubię pisać... Wcześniej dano mi już słowa, ale świat pragnę nazywać własnymi : to język duszy mojej, serca i uczuć, chwil przeżytych... Myśli jak ptaki są wolne, w bezgraniczne przestrzenie się unoszą. Lecz niektóre zostają i oswoić się dają, więc zdania i słowa przychodzą... Spisuję je w moim zeszycie, niebieskim atramentem kształt im nadaję, tak tekst cały powstaje... W tym intymnym rytuale wędruję między słowami, składam świat mój jak bukiet kwiatów... Nazajutrz moich myśli piszę... (Paryż, 13 maj 2020)